کد مطلب:48529
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا خداوند سورة حمد را به صورت نقل از كسي بيان نكرده است؟
خداوند در موارد بسياري، مطالبي را به صورت نقل قول در قرآن كريم بيان كرده است و اين در جايي است كه رويدادهاي رخ داده و سخناني گفته شده است، آن سخنان به صورت نقل قول در قرآن آمده است; مانند نقل سخنان پيامبران.
در مواردي هم خداوند با كلمة قل و قولوا به پيامبر و مردم دستور ميدهد كه فلان سخن را بگويند; مانند: بقره، 104، 136; نسأ، 5، 8; احزاب، 70; اسرأ، 111; نمل، 59، 93 و...
براي نمونه در آيه 111 اسرأ خداوند به پيامبر اسلامميفرمايد: وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا...; و بگو: ستايش خدايي را كه فرزنداني نگرفته است... .
پيامبر بايد اين حمد را بگويد و مسلمانان نيز از آن حضرت پيروي كرده، آن را بگويند; در اين صورت خداوند به بندگان د ستور ميدهد كه اين گونه خدا را ستايشكنند; ولي در سورة حمد، رويدادي رخ نداده و كسي سخن نگفته است تا قرآن نقل قول كند و خداوند ميخواهد از زبان بندگان سخن بگويد و به صورت غيرمستقيم شيوه سخن گفتن و مناجات كردن با خودش را به بندگان ياد دهد، از اين رو نقل قول يا گفتن قل الحمد للّه... يا قولوا الحمد للّه... جا ندارد. و اگر خداوند اين گونه فرموده بوده ديگر از زبان بندگان سخن نگفته بود.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.